در برابر رویکرد بالا به پایین برای چیدن سهام

اگر شنیده اید که مدیران صندوق در مورد مسیری که سرمایه گذاری می کنند بحث می کنند ، تعداد زیادی از استخدام یک رویکرد از بالا به پایین را درک می کنید. اول ، آنها تعیین می کنند که چگونه بسیاری از نمونه کارها خود را برای تخصیص سهام و میزان تخصیص اوراق قرضه چقدر می کنند. در این مرحله ، آنها همچنین می توانند مخلوط نسبی اوراق بهادار خارجی و داخلی را انتخاب کنند. در مرحله بعد ، آنها صنایع را برای خرید انتخاب می کنند. تا زمانی که هر یک از این تصمیمات قبلاً اتخاذ نشده باشد ، آنها در واقع به تجزیه و تحلیل هر اوراق بهادار خاص می روند. اگر برای یک لحظه از این رویکرد منطقی احساس منطقی می کنید ، می دانید که واقعاً چقدر احمقانه است.

عملکرد درآمد سهام ممکن است معکوس نسبت P/E آن باشد. بنابراین ، یک سهام با نسبت P/E 25 دارای عملکرد 4 ٪ درآمد است ، در حالی که یک سهام با نسبت P/E 8 دارای عملکرد درآمد 12.5 ٪ است. به این ترتیب ، حداقل سهام P/E مربوط به اوراق بهادار با عملکرد بالاتر است.

حال اگر این سهام کم P/E درآمد بسیار ناپایدار داشته باشد یا بدهی زیادی داشته باشد ، گسترش بین بازده اوراق قرضه طولانی شما و عملکرد دستمزد سهام ممکن است توجیه شود. با این حال ، بسیاری از سهام کم P/E در حال حاضر درآمد پایدار تری نسبت به خویشاوندان چندگانه خود دارند. برخی بدهی زیادی را استخدام می کنند. با این وجود ، در حافظه اخیر ، شما می توانید با وجود چند مورد از پایین ترین بازده اوراق قرضه در دو قرن ، به دنبال سهام با درآمد 8 - 12 ٪ ، سود سهام 3- 5 ٪ و به معنای واقعی کلمه بدهی باشید. این مثال فقط در صورتی اتفاق می افتد که سرمایه گذاران به دلیل اوراق قرضه خود بدون در نظر گرفتن سهام ، از بین بروند. این تقریباً به همان اندازه حس جستجوی ون بدون در نظر گرفتن کامیون و ماشین می شود.

تمام سرمایه گذاری ها در نهایت به عملیات نقدی نقدی هستند. بنابراین ، آنها باید از طریق یک اقدام واحد مورد قضاوت قرار گیرند: ارزش تخفیف این جریان نقدی آینده. به همین دلیل ، یک روش بالا برای سرمایه گذاری مزخرف است. شروع به جستجوی خود با انتخاب اول اجرای صحیح امنیت یا مانند یک مدیر بیش از حد همه انتخاب یک پارچ دست چپ یا دست راست قبل از ارزیابی هر بازیکن شخصی. در هر دو مورد ، این تصمیم صرفاً عجولانه نیست. نادرست است حتی اگر دست چپ دست ذاتاً به مراتب بهتر باشد ، مدیر کلی مقایسه سیب و پرتقال نمی کند. او در حال مقایسه گلدان ها است. هرچه مزیت یا ضرر ذاتی در دستکاری یک پارچ وجود داشته باشد ، می تواند به یک مقدار نهایی کاهش یابد (به عنوان مثال ، ارزش اجرا). به همین دلیل ، دستکاری یک پارچ تنها یک عامل (در میان بسیاری) است که باید مورد بررسی قرار گیرد ، نه فقط یک انتخاب الزام آور برای تولید. علاوه بر این ، در مورد اجرای صحیح امنیت نیز صدق می کند. این یک سرمایه گذار واقعاً لازم نیست و نه منطقی تر است که همه اوراق قرضه بیش از همه سهام (یا کلیه خرده فروشان کل بانک ها) را ترجیح دهد از آنچه که واقعاً برای یک مدیر بیش از حد است که همه چپ ها را بیش از حد راست ترجیح دهد. لازم نیست تعیین کنید که سهام یا اوراق قرضه جذاب است. شما فقط باید تعیین کنید که سهام خاص یا اوراق قرضه مورد علاقه است. به همین ترتیب ، لازم نیست تعیین کنید که آیا "بازار" کم ارزش است یا بیش از حد ارزش دارد. شما فقط نیاز به تعیین یک سهام خاص کم ارزش دارید.

بدیهی است ، احتمالاً محتاطانه ترین روش سرمایه گذاری ، ارزیابی هر امنیت فردی در رابطه با دیگران است و سپس نوع امنیت را تا آنجا که بر هر ارزیابی فردی تأثیر می گذارد ، در نظر می گیرد. یک روش بالا برای سرمایه گذاری می تواند یک مانع غیر ضروری باشد. برخی از سرمایه گذاران بسیار هوشمند آن را به خود تحمیل کرده و بر آن غلبه کرده اند. اما ، لازم نیست دقیقاً یکسان باشید.